Ivana Šrámková
Ukończyła Średnią Szkołę Szklarską (Střední uměleckoprůmyslová škola sklářská), Železný Brod, Czechosłowacja, 1981. Absolwentka Akademii Sztuki, Architektury i Projektowania, Praga, Czechosłowacja, 1988.
Otrzymała nagrodę Prague Glass Prize, 1991, przyznawaną przez Heller Gallery w Nowym Jorku, jedną z najbardziej prestiżowych galerii specjalizujących się w sztuce szkła.
Udział w 42 wystawach indywidualnych i 65 zbiorowych, m.in.: Muzeum Szkła w Immenhausen, Niemcy, 1990; Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Hokkaido, Sapporo, Japonia, 1997; Galeria Mánes, Praga, Czechy, 2007; Heller Gallery, Nowy Jork, USA, 2002, 2004, 2006, 2012.
Prace w wielu kolekcjach muzealnych, m.in.: Muzeum Wiktorii i Alberta, Londyn, Wielka Brytania; Muzeum Szkła w Corning, Corning, Nowy Jork, USA; Muzeum Designu i Sztuki Współczesnej, mudac, Lozanna, Szwajcaria; Muzeum Ulsteru, Belfast, Irlandia; Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Toyama, Japonia.
Inspiracji poszukuje w przyrodzie. Podstawą tworzenia jej trójwymiarowych rzeźb są formy figuratywne, zarówno ludzi, jak i zwierząt. Uważa, że w zglobalizowanym świecie pełnym nowoczesnych technologii, które prowadzą twórczość do granic komunikatywności i zrozumiałości, niezbędny jest w sztuce powrót do figuracji.
Otrzymała nagrodę Prague Glass Prize, 1991, przyznawaną przez Heller Gallery w Nowym Jorku, jedną z najbardziej prestiżowych galerii specjalizujących się w sztuce szkła.
Udział w 42 wystawach indywidualnych i 65 zbiorowych, m.in.: Muzeum Szkła w Immenhausen, Niemcy, 1990; Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Hokkaido, Sapporo, Japonia, 1997; Galeria Mánes, Praga, Czechy, 2007; Heller Gallery, Nowy Jork, USA, 2002, 2004, 2006, 2012.
Prace w wielu kolekcjach muzealnych, m.in.: Muzeum Wiktorii i Alberta, Londyn, Wielka Brytania; Muzeum Szkła w Corning, Corning, Nowy Jork, USA; Muzeum Designu i Sztuki Współczesnej, mudac, Lozanna, Szwajcaria; Muzeum Ulsteru, Belfast, Irlandia; Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Toyama, Japonia.
Inspiracji poszukuje w przyrodzie. Podstawą tworzenia jej trójwymiarowych rzeźb są formy figuratywne, zarówno ludzi, jak i zwierząt. Uważa, że w zglobalizowanym świecie pełnym nowoczesnych technologii, które prowadzą twórczość do granic komunikatywności i zrozumiałości, niezbędny jest w sztuce powrót do figuracji.
